Het werk op intensieve zorgen is precies zoals het klinkt: intensief. Op een dag kan je van nul naar honderd gaan. Meestal gebeuren er dramatische dingen. Vorige week zorgde ik voor een man die helemaal niet zo oud was en binnenkwam voor een coronaire scan. Dit betekent dat je met een dunne buis de pols ingaat en verder gaat naar het hart, om te kijken of er ergens bloedvaten verstopt zijn, de zogenaamde atherosclerose. Deze behandel je met een ballon die zich met lucht vult waardoor het meestal goed komt. Helaas had deze man niet zoveel geluk. Tijdens de scan kreeg de man een longoedeem waar hij enkele dagen later aan stierf. Wat eigenlijk bedoeld was om problemen te voorkomen, eindigde met precies datgene dat we wilden voorkomen. De situatie werd nog schrijnender toen we te horen kregen dat zijn vrouw erg ziek was en geen afscheid had kunnen nemen. Ik zei het al, wij, het personeel dat er werkt, zijn het gewoon dat iemands toestand in één seconde kan wijzigen. Spannend natuurlijk, maar ook een beetje eng. Het hart is een zwaar beladen orgaan. Dit merk je bij zowel patiënten als andere zorgverleners. Veel mensen zijn bang als het hart faalt. Het hart is in zeker zin het belangrijkste orgaan, hoewel veel organen met elkaar in verbinding staan.
